Μανόλη Αναγνωστάκη, Το σκάκι

Τ? σκάκι

?λα ν? παίξουμε...
Θ? σο? χαρίσω τ? βασίλισσά μου
?ταν γι? μένα μι? φορ? ? ?γαπημένη
Τώρα δ?ν ?χω πι? ?γαπημένη

Θ? σο? χαρίσω το?ς πύργους μου
Τώρα πι? δ?ν πυροβολ? το?ς φίλους μου
?χουν πεθάνει ?π? καιρ?
πρ?ν ?π? μένα

?λα, ?λα κα? τ? ?λογά μου θ? στ? δώσω
?λα, ?λα κα? τ? ?λογά μου θ? στ? δώσω
Μονάχα ?το?το τ?ν τρελό μου θ? κρατήσω
πο? ξέρει μόνο σ? ?να χρ?μα ν? πηγαίνει

δρασκελώντας τ?ν μίαν ?κρη ?ς τ?ν ?λλη
γελώντας μπρ?ς στ?ς τόσες πανοπλίες σου
μπαίνοντας μέσα στ?ς γραμμές σου ξαφνικ?
?ναστατώνοντας τ?ς στέρεες παρατάξεις

?λα ν? παίξουμε...

? βασιλι?ς α?τ?ς δ?ν ?τανε ποτ? δικός μου
Κι ?στερα τόσους στρατι?τες τί το?ς θέλω!
Τραβ?νε μπρ?ς σκυφτο? δίχως κ?ν ?νειρα
?λα, ?λα, κα? τ? ?λογά μου θ? στ? δώσω

?λα, ?λα, κα? τ? ?λογά μου θ? στ? δώσω
Μονάχα ?το?το τ?ν τρελό μου θ? κρατήσω
πο? ξέρει μόνο σ? ?να χρ?μα ν? πηγαίνει
δρασκελώντας τ?ν μίαν ?κρη ?ς τ?ν ?λλη

γελώντας μπρ?ς στ?ς τόσες πανοπλίες σου
μπαίνοντας μέσα στ?ς γραμμές σου ξαφνικ?
?ναστατώνοντας τ?ς στέρεες παρατάξεις
?λα ν? παίξουμε...

Κι α?τ? δ?ν ?χει τέλος ? παρτίδα...

Πρόσθετες πληροφορίες